Reaguj, nie bądź obojętny – gdzie zgłosić zaniedbanie psa i uratować go przed cierpieniem?

Każdy z nas, świadkując sytuacji, w której zwierzę jest źle traktowane, powinien zareagować. Odebranie głosu i możliwości obrony przed cierpieniem to szczególna odpowiedzialność człowieka względem tych istot żyjących. Niejednokrotnie brak wiedzy na temat procedur sprawia jednak, że wielu obserwatorów przechodzi obojętnie obok problemów, zwłaszcza że instytucje często lekceważą zgłoszenia. Nie pozwól się zbyć – poznaj miejsca i sposoby, gdzie możesz dochodzić praw zaniedbywanych psów.

Rozpoznaj znęcanie się – sygnały wskazujące na potrzebę interwencji

Pierwszym krokiem do podjęcia działań jest zidentyfikowanie sytuacji, w której zwierzę wymaga pomocy. Ustawa o ochronie zwierząt definiuje znęcanie się jako zadawanie bólu lub świadome dopuszczanie do cierpienia. Obejmuje to zarówno oczywiste przypadki przemocy fizycznej, jak i zaniedbania prowadzące do uszczerbku na zdrowiu.

Przejawy zaniedbania i znęcania się wymagające reakcji:

• Porzucenie zwierzęcia bez opieki

• Bicie, kopanie, szarpanie za sierść

• Uniemożliwianie dostępu do wody lub pożywienia

• Nieleczenie chorób i obrażeń

• Wykorzystywanie do ciężkiej, niewspółmiernej pracy

• Zamykanie w niewłaściwych pomieszczeniach lub klatkach

• Pozostawianie na mrozie lub upale bez schronienia

• Odurzanie lub straszenie zwierzęcia

Oprócz drastycznych przykładów, oznakami wymagającymi interwencji są również widoczne zmiany w wyglądzie i zachowaniu psa. Wychudzenie, wpijająca się w szyję obroża, niespokojne zachowanie lub lęk mogą świadczyć, że czworonóg cierpi z powodu zaniedbań opiekuna.

Gdzie zgłosić zaniedbanie psa – lista odpowiednich instytucji

Po rozpoznaniu niepokojących objawów konieczne jest jak najszybsze poinformowanie właściwych służb. Oto wykaz miejsc, do których należy kierować zgłoszenia o znęcaniu się nad psami.

Zgłoszenie na Policję

Pierwszym obowiązkowym krokiem powinno być złożenie zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa na lokalnym komisariacie Policji. Może to nastąpić ustnie lub pisemnie. Należy zażądać potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia z podpisem funkcjonariusza.

Policja ma obowiązek zareagować na podstawie Ustawy o ochronie zwierząt, w której znęcanie się jest zakwalifikowane jako przestępstwo. Funkcjonariusze mogą wejść na teren posesji, by ocenić stan zwierzęcia.

Powiadomienie Straży Miejskiej

Kolejnym miejscem przyjmującym zgłoszenia o zaniedbywanych psach jest Straż Miejska (Animal Patrol) pod numerem 986. Straż jest zobowiązana do niesienia pomocy rannym i chorym zwierzętom oraz kierowania spraw do właściwych placówek weterynaryjnych czy schronisk.

Organizacje pozarządowe działające na rzecz zwierząt

W przypadku lekceważenia sprawy przez Policję i Straż Miejską, warto powiadomić lokalne organizacje społeczne zajmujące się ochroną zwierząt. Mogą to być oddziały Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami, fundacje prozwierzęce lub schroniska. Instytucje te dysponują większą specjalistyczną wiedzą i doświadczeniem w egzekwowaniu praw zwierząt.

Numer alarmowy Straży dla Zwierząt w Polsce to (022) 353-50-60. Zgłoszenia przyjmują również fundacje ogólnopolskie, takie jak Viva! ([email protected]).

Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa

Innowacyjnym narzędziem do zgłaszania zagrożeń, w tym znęcania się nad zwierzętami, jest Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa. Za jej pośrednictwem można anonimowo dodawać zgłoszenia wraz z dokumentacją foto/wideo. Służby mają 2 dni na reakcję i 5 dni na weryfikację sprawy, a jej status można śledzić online.

Jak skutecznie zgłosić znęcanie się nad psem

Aby zwiększyć szanse na podjęcie właściwych działań przez organy ścigania, należy dostarczyć im jak najwięcej szczegółowych informacji. Oto wskazówki, co powinno znaleźć się w zgłoszeniu:

• Dokładne miejsce zdarzenia (adres posesji, współrzędne)

• Dane właściciela zwierzęcia (jeśli są znane)

• Opis sytuacji i objawów znęcania się

• Liczba pokrzywdzonych zwierząt i ich stan

• Dokumentacja zdjęciowa/wideo

• Dane zgłaszającego dla uwiarygodnienia sprawy

Warto kierować zawiadomienia do kilku miejsc jednocześnie, np. Policji, organizacji pozarządowej i za pośrednictwem Krajowej Mapy Zagrożeń. Zwiększy to szanse na skuteczną interwencję.

Czy instytucja może odmówić przyjęcia zgłoszenia o znęcaniu się?

Zgodnie z Ustawą o ochronie zwierząt, znęcanie się jest przestępstwem, co nakłada na Policję i pozostałe służby obowiązek przyjęcia zgłoszenia i podjęcia działań. Jeśli jednak napotkasz opór, masz prawo domagać się realizacji obowiązków ustawowych.

Pomocne może być przytoczenie definicji znęcania się z artykułu 6 Ustawy:

„Nieuzasadnione lub niehumanitarne zabijanie zwierząt oraz znęcanie się nad nimi jest zabronione. Przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności: (…)

1. bicie zwierząt przedmiotami twardymi i ostrymi (…)

2. utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania (…)”

Odmowa udzielenia pomocy przez funkcjonariusza publicznego stanowi przestępstwo. Nie daj się więc zbywać milczeniem.

Zgłoś anonimowo – narzędzia umożliwiające zachowanie prywatności

Chociaż większość instytucji wymaga podania danych osobowych zgłaszającego, istnieją sposoby na anonimowe poinformowanie o przypadkach znęcania się. Umożliwia to np. Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa, gdzie można dodawać zgłoszenia jako użytkownik niezalogowany.

Anonimowe zgłoszenia można również kierować pod ogólnopolski numer alarmowy 112, obsługiwany przez dyspozytorów przyjmujących informacje bez konieczności przedstawiania się.

Interwencja służb – co się dzieje po przyjęciu zgłoszenia

Po otrzymaniu wiarygodnego zgłoszenia o zaniedbaniu lub znęcaniu się nad psem, odpowiednie służby są zobowiązane do podjęcia interwencji. Jej przebieg i dalsze kroki zależą od oceny zastanej sytuacji.

Kto może odebrać zaniedbane zwierzę

Uprawnienia do bezpośredniego odebrania psa właścicielowi posiadają:

• Policja

• Straż Gminna/Miejska

• Przedstawiciele organizacji prozwierzęcych

W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie psa u opiekuna zagraża jego życiu lub zdrowiu, służby mogą zabrać zwierzę jeszcze przed formalną decyzją administracyjną.

Decyzja o odebraniu zwierzęcia

Ostateczną decyzję o odebraniu zaniedbanych psów właścicielowi podejmuje wójt/burmistrz/prezydent miasta na podstawie ustaleń służb interweniujących. Niekiedy jednak, gdy zaniedbanie nie jest rażące, właścicielowi daje się „drugą szansę” na poprawę warunków bytowych zwierząt.

Miejsce przetrzymywania odebranych psów

Przejęte przez służby psy trafiają najczęściej do schronisk dla bezdomnych zwierząt lub innych jednostek organizacyjnych mogących zapewnić im właściwą opiekę. Tam przebywają do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez sąd – czy zostaną zwrócone właścicielowi, czy na stałe odbierze mu się prawo własności.

Konsekwencje prawne za znęcanie się nad psem

Osoby dopuszczające się znęcania nad zwierzętami muszą liczyć się z poważnymi sankcjami. Polskie prawo przewiduje karę do 3 lat pozbawienia wolności, a w przypadkach działania ze szczególnym okrucieństwem – od 3 miesięcy do 5 lat więzienia.

Dodatkowo sąd może nałożyć na sprawcę:

• Nawiązkę od 1000 do 100 000 zł na cele związane z ochroną zwierząt

• Odebranie zwierzęcia na stałe

• Zakaz posiadania zwierząt przez okres do 2 lat

Należy pamiętać, że samo zaniedbanie psa, nawet jeśli nie wynikało ze złej woli właściciela, również może być zakwalifikowane jako znęcanie się. Dlatego tak ważne jest reagowanie na wszelkie sygnały świadczące o cierpieniu zwierzęcia.

Działaj skutecznie – ostatnia deska ratunku dla zaniedbanych psów

Reagowanie na przypadki znęcania się nad zwierzętami jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale i moralnym każdego człowieka. Psy pozbawione głosu i możliwości obrony pozostają całkowicie zależne od naszej wrażliwości i determinacji w dochodzeniu ich praw.

Nie bądź obojętny na cierpienie – zdobądź wiedzę, gdzie i jak zgłosić zaniedbanie psa. Twoje zdecydowane działanie może uratować mu życie i zapewnić godne, wolne od cierpienia warunki bytowe. Bądź głosem tych, które same krzyczeć nie mogą.